Αυτό το υπέροχο «σκάσε επιτέλους» στον Αμβρόσιο
Δεν είναι η πρώτη φορά που αξιωματούχος της Εκκλησίας δηλώνει κάτι αταίριαστο με το πνεύμα αυτού που (υποτίθεται ότι) πρεσβεύει.
Δεν είναι καν η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος αξιωματούχος προκαλεί πιστεύοντες και μη με κάποιο παραλήρημα μίσους.
Σχετικά πρόσφατες είναι αντίστοιχες συμπεριφορές του και η δίκη για το κήρυγμα… αγάπης προ ετών, στο οποίο (ανάμεσα σε άλλες ομορφιές) καλούσε τους χριστιανούς να απομονώσουν και να φτύνουν τους ομοφυλόφιλους.
Ξέροντας λοιπόν το ποιον του, δεν εκπλήσσει η δήλωση-εμετός του Αμβρόσιου για τις πυρκαγιές.
Η εξήγηση του πως αυτές (και τα τραγικά επακόλουθά τους με τον χαμό τόσων ανθρώπων) ήταν αποτέλεσμα της… αθεΐας του πρωθυπουργού.
Εκείνο που εκπλήσσει (ευχάριστα μέσα στη μαυρίλα των ημερών) είναι ότι αυτή τη φορά αποδοκιμάστηκε σφοδρά και εντός Εκκλησίας.
Ότι ο Αρχιεπίσκοπος τον εγκάλεσε δημοσίως τονίζοντας ότι όλα έχουν ένα όριο. Ότι πλήθος Αρχιμανδριτών μπήκαν στη διαδικασία να του απαντήσουν.
Μα κυρίως ότι βρέθηκε ένας απλός παπάς από την Καλαμάτα να του πει (χωρίς περιστροφές και στρογγυλέματα) αυτό που έρχεται στο μυαλό κάθε κανονικού ανθρώπου όταν ανοίγει το στόμα του:
ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
Τον πατέρα Νεόφυτο δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Πιθανότατα δεν τον ήξερε και κανένας άλλος εκτός της Πελοποννήσου μέχρι να υπενθυμίσει στον Μητροπολίτη Καλαβρύτων τι πρεσβεύει (ή μάλλον τι δεν πρεσβεύει) η θρησκεία που υπηρετεί.
Μέχρι να γράψει το ποστάρισμα που κυκλοφόρησε παντού τις δυο τελευταίες μέρες:
«Σεβόμαστε τους πάντες, ιδιαιτέρως δε τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Όμως σε έναν συγκεκριμένο υπερήλικα πρέπει κάποιος να του πει ένα… “ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ”.
Σταμάτα να πονάς και να σκανδαλίζεις τον ορθόδοξο και μη κόσμο. Δεν σου φταίει ο Χριστός και η Εκκλησία σε τίποτε. Σταμάτησε να τους βάζεις μπροστά για να βγάζεις την κακία σου.
Είμαστε παπάδες και τα λόγια μας πρέπει να είναι ΑΜΒΡΟΣΙΑ και ΝΕΚΤΑΡ στις ψυχές των ανθρώπων, όχι ΧΟΛΗ και ΞΥΔΙ».
Τόσο απλά, τόσο περιεκτικά, τόσο εύστοχα…
Γιατί το ποστάρισμα του Νεόφυτου δεν είχε αξία μονάχα ως μια εξαιρετική απάντηση στον Αμβρόσιο. Ως ένα «χαστούκι» στη ρητορική μίσους που (ανεξήγητα για άνθρωπο του Θεού) μεταχειρίζεται.
Είχε κυρίως αξία ως υπενθύμιση του τι (θα έπρεπε να) πρεσβεύουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας.
Επιβεβαίωσε τη διαφορά των λειτουργών της στα υψηλά κλιμάκια με αυτούς στα χαμηλότερα. Παρηγόρησε, με πιο απλά λόγια, ότι «δεν είναι όλοι οι παπάδες ίδιοι».
Διότι δεν έχει σημασία αν εσύ, εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος πιστεύουμε στον Θεό. Αν εμπιστευόμαστε τους υποτιθέμενους λειτουργούς του. Σημασία έχει ότι -καλώς ή κακώς- ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων γύρω μας πιστεύουν.
Και ειδικά σε περιστάσεις σαν την τωρινή (όπου έχουν ανάγκη κάπου ν’ ακουμπήσουν τον πόνο τους) είναι ωραίο να γνωρίζουν ότι για κάθε «Αμβρόσιο» υπάρχει και ένας «Νεόφυτος»…
Περισσότερα εδώ
https://menshouse.gr/epikerotita/89713/to-skase-epiteloys-ston-amvrosio-poy-tosoi-thelame-na-poyme
